► Chorobę wywołują wirusy Hermes, które należą do rodziny Herpetoviridae. Wirusy te posiadają DNA. Wirus namnaża się w mózgu, wątrobie, nerkach oraz trzustce. Najczęściej chorują młode gołębie w wieku 5-6 tygodni.
Choroba trwa kilka dni i zawsze kończy się śmiercią. W stadzie około 3-5 tygodni. Choroba rozprzestrzenia się powoli poprze bezpośredni kontakt z chorym ptakiem. W chowie wolierowym, dużym zagęszczeniu i złej higienie bardzo szybko doprowadzi do dużej śmiertelności.
Źródłem zakażenia są chore gołębie, nosiciele, kał, zwłoki padłych ptaków. Zakażenie następuje poprze układ oddechowy, przez kontakt bezpośredni. Niedobory witamin, obniżenie naturalnej odporności sprzyjają chorobie.
Objawy:
Choroba rozpoczyna się depresja ptaków, brak apetyty i łaknienie, dołączają się objawy ze strony układu nerwowego, i utrzymują się przez cały czas trwania choroby.
Najczęściej występują niedowłady, paraliż skrzydeł, nóg, drżenie głowy, skręty szyi, zarzucanie głowy na grzbiet, koziołkowanie, u niektórych ptaków można zauważyć szpagat (typowy dla choroby Mareka) polegający na wysunięciu jednej kończyny do przodu, drugiej do tyłu. Występuje biegunka (zielony, wodnisty kał). W chwili silnego wyniszczenia następuje śmierć.
Choroba może być mylona z niedoborem witaminy B1, pasożytniczym zapaleniem mózgu, salmonellozą, zarobaczeniem, zatruciami toksynami grzybów, przedawkowaniem leków.
Profilaktyka i leczenie:
Dezynfekcja pomieszczeń. Leczenie i dawkowanie uzgodnić z prowadzącym lekarzem weterynarii.
