► 12 maja obchodzimy Światowy Dzień Ptaków Wędrownych. Idea takiego święta narodziła się w USA, jest obchodzone od 1993 r. Chodziło o to, aby uczulić społeczeństwa i rządy państw na zjawisko masowej migracji ptaków i podjąć wysiłki w kierunku ochrony i wspomagania ptaków w czasie ich wędrówek.
Mówi o tym również Konwencja Bońska, w której „gatunek wędrowny” oznacza całą populację lub jakąkolwiek geograficznie odrębną część populacji dowolnego gatunku lub niższej grupy taksonomicznej dzikich zwierząt, którego znaczna liczba osobników w sposób cykliczny i możliwy do przewidzenia przekracza jedną lub kilka granic jurysdykcji państwowej.
Zagrożeniami dla ptaków w czasie wędrówki są nierzadko wrogie działania człowieka (strzelanie do ptaków, wyłapywanie ich i zabijanie, utrudnianie żerowania w czasie odpoczynku), a także ataki drapieżników oraz niesprzyjające warunki pogodowe. Powodują one spadek liczebności ptaków choć może nie w takim stopniu jaki przez działalność człowieka. Mimo wielu przeszkód spora liczba osobników dociera do miejsc lęgowych (wiosną) i zimowisk (jesienią).
Według portalu „edukacja ekologiczna”, w Polsce sezon wędrówki wiosennej ptaków rozpoczyna się już w lutym, zapoczątkowany przez niektóre gatunki zimujące w kraju. Na północ zaczynają odlatywać na przykład śnieguły, łabędzie krzykliwe i lodówki. Już w połowie lutego pojawiają się pierwsze wędrowne skowronki, a następnie przylatują do nas pierwsze żurawie.
Intensywny przelot wielu gatunków rozpoczyna się w marcu – najpierw odlatują kaczki morskie, a przylatują raniuszki i sikory zimujące w Niemczech albo Holandii. W ciągu marca i kwietnia powracają do naszego kraju prawie wszystkie ptaki lęgowe. Ostatnie są strumieniówki, dziwonie, wilgi i jerzyki, które docierają do Polski dopiero w maju.
Źródło:
https://www.zielonalekcja.pl/index.php?mod=wydarzenie&id=4948
https://www.bugrzekazycia.pl/?en,aktualnosci,72,1