Dzięcioł duży (Dendrocopos major)

fot. Jacek Drozda (www.rurzyca.pl)

Systematyka

Rząd: Dzięciołowe
Rodzina: Dzięciołowate

Występowanie

Gatunek osiadły.
Jesienią cześć osobników rozpoczyna koczowniczy tryb życia w zimowych stadkach sikor i kowalików.
Przebywa w parkach, lasach i ogrodach.

Wygląd

Głowa czarna z brązowym czołem, samiec ma z tyłu głowy czerwoną plamę.
Od nasady dzioba odchodzi czarny wąs, który łączy się czarnym karkiem.
Grzbiet i skrzydła czarne, na skrzydłach białe plamy.
Białe barkówki, brzuch brudnobiały, podbrzusze i pokrywy podogonowe czerwone.
Środkowe pióra ogona czarne, zewnętrzna czarne z brązowobiałymi poprzecznymi pasami.
Dziób ciemnoszary, oczy czerwone, nogi szare.

Pożywienie

Wiosną owady i ich larwy, poczwarki, które wydobywa spod kory.
Jesienią i zimą nasiona, które wydobywa z sosnowych i świerkowych szyszek oraz żołędzie i buczyna.
Szyszki zrywa i przelatuje z nią do tak zwanej „kuźni” gdzie zaklinowuje szyszkę w pęknięciu drzewa i rozkuwa jej łuski, wydobywając lepkim językiem jej nasiona.

Rozród

Gniazduje w wykutych przez siebie dziuplach drzew.
Samica składa początkiem maja 5-7 jaj, koloru białego, kształtu jajowatego.
Jaja wysiadują oboje rodzice przez około 12-13 dni.
Po około 21- 25 dniach młode opuszczają gniazdo.
Wyprowadza jeden lęg w roku.

Ochrona

W Polsce podlega ochronie gatunkowej.

 

fot. Jacek Drozda (www.rurzyca.pl)

Musisz być zalogowany aby dodać komentarz.