►Gatunek ten wywodzi się z Ameryki Południowej. W naturze ptaki te żyją w małych grupkach lub parach w gęstych zaroślach w wilgotnych obszarach, często nad brzegami rzek i strumieni. Gatunek ten został sprowadzony po raz pierwszy do Europy w 1783 roku przez londyńskie zoo, natomiast powstanie pierwszej hodowli w niewoli zostało zanotowane we Florencji w 1837 roku.
Opis
Kardynał czubaty jest bardzo ruchliwym, zwinnym i głośnym ptakiem. Długość ciała osiąga od 15 do 19 cm, natomiast waży od 26 do 37 gram.
Ptaki posiadają głowę z wyrazistym grzebieniem z piór i podgardle w kolorze żywo czerwonym. Klatka piersiowa i brzuch jest szaro- biała, plecy w odcieniu stalowo – szarym. Nogi szare, dziób w kolorze perłowo- szarym, oczy ciemnobrązowe, szary długi kwadratowy ogon.
Odgłosy ptaka, gwizdy są bardzo mocne i wyraźne.
Dorosłe osobniki są bardzo trudne do rozróżnienia, choć samica posiada mniej intensywną czerwień, natomiast młode osobniki mają brązowe głowy i podgardle. Czub ptaka podnosi się i opada w zależności od nastroju.
Są to bardzo towarzyskie, ciekawskie ptaki, dlatego też z łatwością oswajane są przez ludzi.
Przetrzymywanie
Ptaki te lubią dużą przestrzeń z bogatą roślinnością, dlatego woliera jest najodpowiedniejszym miejscem do przetrzymywania tych ptaków, mała klatka jest stanowczo złym wyborem dla tego gatunku ptaka.
Ponieważ są one dość odporne na zimno, mogą przebywać w wolierze zewnętrznej jednak woliera musi mieć dodatkowe miejsce w którym będą się mogły schronić przed zimnem i przeciągami, więc taka woliera musi posiadać część zabudowaną.
Ptaki tych gatunków bardzo lubią pluskać się w wodzie, więc w hodowli tego ptaka nie powinno zabraknąć dla niego baseników z wodą.
fot. Bastorek. Mlody kardynał czubaty.
Lęgi
W naturze ptaki te budują gniazda w gęstych krzakach. Jako budulec na gniazdo używają gałązki, korzonki, małe kawałki kory , wewnątrz wyścielają trawą, ziołami, mchem, znalezionym włosiem. Gniazdo ma kształt kielicha, gdzie samica składa około 3-6 jaj o barwie białawej lub zielonkawej, z brązowymi i purpurowymi plamkami.
Jaja wysiaduje samica około 15 dni. Młode opuszczają gniazdo po około 16-17 dniach, ale nadal są karmione przez rodziców około 2- 3 tygodnie.
Podczas lęgów ptaki te mogą być agresywne dlatego stanowczo w hodowli należy je oddzielić od innych gatunków ptaków.
Młode ptaki są karmione przez oboje rodziców, wyłącznie żywym pokarmem, dlatego też podczas lęgów nie powinno zabraknąć larw mączniaka.
Pokarm
Pożywienie w naturze składa się różnych nasion, jagód i owoców (owoc jarzębiny, czarnego bzu, jałowca, głogu, maliny, jeżyny, czereśnie, winogrona, jabłka) i owadów (poczwarki robaków, małe świerszcze, koniki polne, dżdżownice, bezwłose gąsienice), a w hodowli przede wszystkim mączniaki. Ponieważ gotowe mieszanki ziaren dla tych ptaków są praktycznie u nas nie dostępne taką mieszankę należny sobie przygotować samemu. Do jej składu dodajemy ziarna prosa, słonecznika, owsa, nasiona konopi, rzepak, mieszanka dla kanarków, oraz ubogacamy zebranymi kłosami zboża i różnych traw, w meni nie może zabraknąć zielonek i kiełkującego ziarna, owoców i warzyw.
Ponadto podajemy mieszanki jajeczne, które z przyjemnością ptaki konsumują, sepie, witaminy.
Aspekty prawne
Gatunek podlega rejestracji.
Nazwy w innych językach
Naukowy: Paroaria coronata
Niemiecki: Graukardinal
Angielski: Red-crested Cardinal
Włoski: Cardinale ciufforosso
Inne w serwisie
Odgłosy kardynała
Rysunek
Paroaria coronata w filatelistyce
Pióra
Autor: Bastorek
