astryld malowany
►Płodna para . Pierwsze ptaki, jakie wprowadziłem do nowo wybudowanej ptaszarni w lipcu 98 była to para astryldów malowanych Emblema picta. Do grudnia 98 miały już 3 lęgi, z których wychowały 3, 5 i 3 piskląt i do czasu pisania tego opisu wysiadywały jajka po raz czwarty (styczeń 99). Następujące opisy są z hodowli tej właśnie pary lęgowej.
Samiec
Twarz, gardło, centrum brzucha i pośladki są czerwone z dużą zmiennością pomiędzy osobnikami w intensywności w czerwieni jak i obszarze koloru. U niektórych samców czerwień gardła rozszerza się i łączy się z czerwonym obszarem brzucha. Klatka piersiowa i dolne części są czarne z białymi plamami rozszerzającymi się na boki. Tylna część głowy tzw. korona, kark, plecy, ogon i skrzydła są ziemisto brązowe. Górna część dzioba jest czarna z tendencją do czerwonego na końcówkach. Dolna część dzioba jest czerwona z tendencją do perłowego u podstawy. Stopy są koloru ciała.
Samica
Podobne do samca, aczkolwiek brzuch posiada tylko mały obszar z czerwonymi piórami, a obszar klatki i gardła jest bardziej nakrapiany białym. Indywidualne samice różnią się ilością czerwonego na twarzy, niektóre mają tylko parę piór powyżej linii oczu, gdy inne mają czerwoną maskę obejmującą każde oko.
Nieletni
Młode ptaki są jaśniejszą wersją samicy, z dużą wariacją pomiędzy osobnikami. Niektóre ptaki opierzają się z większą ilością białych plam na klatce piersiowej i brzuchu, kiedy inne mają ciemniejsza klatkę i region brzucha i prawie nie posiadają białych plam. Niektóre osobniki posiadają kilka czerwonych piór na brzuchu, kiedy inne nie mają ich wcale.
Wszystkie młode mają czarne dzioby, ciemno czerwony ogon i ciemną brązową głowę, tył i skrzydła.
Rozpoznawanie płci u młodych jest trudne. Białe plamy pod dziobem mogą wskazywać na samicę. Za to czerwone pióra nad oczami zanim ptak uzyska wiek dojrzałości, może wskazywać na samca.
Młode samce zaczynają praktykować zalotne pieśni w okolicy 7 tygodnia życia, zanim dojdą do dorosłości. Dorosłe upierzenie osiągają w wieku 12 tygodni, a pierwsze zachowania lęgowe można zauważyć w wieku 18 tygodni.
Siedlisko
Astryldy malowane występują w suchej środkowej części kontynentu w miejscach, gdzie mają stały dostęp do wody od Derby w Zachodniej Australii poprzez Zatokę Canpenteria w głąb dalekiego Zachodu Queensland, aż po północną część Południowej Australii.
Astryd malowany jest lokalnie popularny w północnej i zachodniej części swojego obszaru, jednak nieco większe zasiedlenie jest w południowej części swojego rejonu (Rowland).
W naturalnym środowisku miałem przyjemność zaobserwować astrylda malowanego tylko raz. Było to w Kings Canion, w centralnej Australii w 1990, kiedy to jedna para siedziała na skalistej części upraw, a potem odfrunęła. Główną roślinnością tego obszaru zdominowała trawa “spinifex” i okazjonalne stoiska zarośli.
Stan w niewoli
Charakter, piękne znaczenia i ich wolna hodowla w niewoli zagwarantowała astryldowi malowanemu miejsce jako reprezentanta Australijskich ptaszarni i jest to najbardziej powszechny gatunek trzymany w niewoli poza Amadyną zebrowatą Poephila guttata
i amadyną wspaniałą Chloebia gouldiae . Dane z 1995 z “Victorian Department of Conservation i Natural Resources” odnotowały 2148 ptaków na wolności.
25 listopada 1997 “Victorian Wildlife (Amendment) Regulations” weszła w życie, przesuwając astrylda malowanego do rozkładu 4, czyli może on być trzymany bez pozwolenia do prywatnego użytku w stanie Victoria.
Mieszkalnictwo
Astrydy malowane są trzymane w prostokątnej ptaszarni o wymiarach 6m x 3m x 2,5m. Ptaszarnia jest otwarta na północ i wschód, a południowe i zachodnie ściany są pokryte i w pełni chronione od zimnych wiatrów jakich doświadczamy w Anglesea. Dach jest w dwóch trzecich ocieplony watą szklaną i pokryty kolorową folią, która została położona pod dachówką i na zachodniej ścianie.
Zgodność
Zazwyczaj astryld malowany jest w parze w mieszanej koloni z innymi ptakami, lub w koloni z innymi astryldami. Aktualnie mam w domu 11 astryldów z małą kolonią kraśniczka diamentowego Emblema guttata, krasniczka czerwonobrewnego Aegintha temporalis, dwie pary amadyny białolicej Poephila bichenovii i pojedyńcza parą krasnogonka oliwkowego Neochmia ruficauda i kubanika mniejszego Tiaris canora.
Wszystkie ptaki, oprócz kraśnicka diementowego są pomyślnie hodowane, mieszczą się one w jednej ptaszarni, niemniej jednak nie ma tam większych problemów w zgodności. Tylko w czasie budowania gniazda astryld malowany wykazuje łagodne ataki agresji i goni inne astryldy malowane z terenu gniazda.
Astryldy malowane spędzają dużo czasu na ziemi w ptaszarni, dlatego jestem niezdecydowany, żeby trzymać przepiórkę chińską w tej samej ptaszarni, ponieważ mogą one kolidować w zalotach i konkurować o jedzenie znajdujące się na ziemi.
Hodowcy ptaków w Taronga Zoo zanotowali problemy powiązane z trzymaniem jaszczurki agamy Pogona uitticeps w mieszanej wystawie, kiedy to dwa astryldy malowane zaginęły bez śladu.
Meikle i Atchison zarejestrowali “ Jaszczurki były widziane w części, gdy ptaki jadły nasiona na podłodze i rzuciły się na ptaki, gdy te wzniosły się do lotu. Mieszanka agamy Pogona uitticepsz z małymi astryldami i dużymi gatunkami ptaków, może doprowadzić do ataków na ptaki. Shinglebacks, które są mniej aktywne nie miały żadnego efektu na zachowanie ptaków.
Jako mały chłopiec w moich wczesnych latach w ptasznictwie połączyłem jaszczurkę Amphibolurus muricatus, małego krajowego gada w mieszanym zbiorze. Przypominam sobie jaszczurkę jedzącą młode pisklęta przepiórki chińskiej. Jako, że młode astryldy spędzają dużo czasu na ziemi, zdecydowanie odradzam włączanie tam jaszczurek.
Krajobraz ptaszarni
Roślinność
W Anglesea dominują suche lasy i wrzosowiska zaistniałe przez stosunkowo niskie opady deszczu, doświadczane tutaj w porównaniu do pobliskich obszarów takich jak Lorne i the Otways. Te rejony dostają większość deszczu, który przychodzi z zachodu, pozostawiając Anglesea z niskimi rocznymi opadami. Astryd malowany jest związany z suchymi obszarami centralnej Australii, niska roślinność rosnąca rdzennie w obszarze Anglesea okazała się działać dobrze w kreowaniu naturalnego środowiska w ptaszarni.
Planowane było, aby w ptaszarni zamieszkały 3 gatunki ptaków: kraśniczek czerwonobrewy Neochmia temporalis krasniczek diamentowy Stagonopleura guttata, krasniczek czerwonolicy Emblema pictum. Rodzinne wrzosowiska Anglesea okazały się dobrym kompromisem w tworzeniu środowiska ptaszarni, które odzwierciedliło elementy naturalnego środowiska wyżej wymienionych gatunków. Głównymi roślinami ptaszarni są srebrne kwiaty Banksia marginata, różowy krzew Epacras impressa, drzewo Xanthorroea australis, trawy saw-sedge, Gahnia radula, złote drzewko Acacia pycnantha, akacja Acacia longifolia i gęste trawy Poa labillardierei. Ptaszarnia była skonstruowana wokół obszaru, gdzie już ta roślinność się znajdowała, dlatego mało sadzenia było wymagane, tylko oprócz obszaru wkoło sadzawki. Zawierała trawy Juncus procerus, Lomandra longifolia i Goodenia ovata. Wszystkie rośliny mierzyły poniżej 1.5 metra wysokości, oprócz Acacia pycnantha, który mierzył do 2.5 metra wysokości.
Martwe konary, pniaki i skały
Martwe konary i spalone pniaki były włączone by dostarczyć otwartych pozycji z żerdkami i dodać naturalnego efektu, kontrastującego z naturalną roślinnością. Były one najczęściej używane przez Astrylda malowanego podobnie jak grupy skał, które zawierały rudy żelaza i stąd zachowywały ciepło słońca. Te skały były położone na obszarach, które otrzymywały najwięcej słońca i Astrydy malowane najczęściej na nich się skupiały. Pewnego razu po tym jak 5 młodych wyleciało z gniazda, wszystkie 5 pozostało na tych skałach przez pierwsze 3 dni.
Jedno skupisko skał usytuowane w pobliżu naturalnej sadzawki wewnątrz ptaszarni jest także domem grupy jaszczurek Eulamprus tympanum, które istnieją wspólnie z astryldami. Kilka razy obserwowałem jak jaszczurki i astryldy wygrzewały się na słońcu na tej samej skale.
Rozmnażanie
Zachodnie i południowe ściany są osłonięte lokalnymi nabrzeżnymi gałęziami drzewa herbacianego Melaleuca lanceolata przymocowane do rur PCV. Gałęzie zostały również zabezpieczone drucianymi cylindrami. Każda 1m długości i 600mm średnicy. Są one zabezpieczone do pułapu w pozycji poziomej. Astrydy malowane do tej pory wykazały preferencje dla tych drucianych cylindrów niż gałęzi, dołączone do ścian w ptaszarni. Z 4 gniazd zbudowanych do tej pory pierwsze 3 były położone w 3 z 4 cylindrów udostępnionych. Młoda para wysiadująca pierwszy raz wykorzystuje także drut cylindra.
Wybór Miejsca
Jest to niesamowite obserwować parę astryldów malowanych wybierających teren na gniazdo. Do tej pory nie używały ponownie gniazda od kiedy pisklęta opierzyły się, jednakże młoda para obecnie wysiadująca po raz pierwszy używa jednego ze starych gniazd. Za każdym razem stara para zaczyna szukać i budować nowe gniazdo. Para bada kilka terenów, odganiając inne astryldy malowane, które były poprzednio ich młodymi.
Materiał na gniazdo
Astrydy malowane skłaniają się do wykorzystywania różnorodnych obiektów, aby stworzyć gęstą platformę przed rozpoczęciem pracy z trawą, ażeby skonstruować górny obszar ich gniazda w kształcie kopuły. Na wolności astryldy malowane mają gniazda w trawie Spinifex grass, która rośnie szybko po deszczu i nie przebija jajek, albo młodych.
Głównymi przedmiotami zbieranymi przez samca są małe kawałki pniaków jedzonych przez termity, które były umieszczone w ptaszarni. Jego długi dziób szczególnie nadaje się na łamanie kawałków i zanoszenie ich do gniazda. Przy jednej okazji widziałem kilka innych astryldów malowanych, które nie budowały gniazda, ale przyłączyły się do samca w łamaniu przegniłego drewna. Inne faworyzowały przedmioty obejmujące fragment martwych traw, pnia drzewa, węgiel drzewny wzięty z wielu martwych pni, patyki, bryły brudu i kawałek waty izolacyjnej wyciągnięty z dachu, albo zachodniej ściany.
Obserwowałem obie płcie zbierające materiał jednakże to samce zdają się zbierać większość, kiedy to samice pozostają w gnieździe i układają każdy przedmiot przyniesiony przez samce.
Budowa gniazda zajmuje do 7 dni. W rezultacie gniazdo wygląda jak kopuła z małym otworem i bez tunelu wejścia. Kilka razy obserwowałem parę astryldów malowanych budujących w tym samym czasie dwa gniazda, jednakże jedno zostawało porzucane.
Inkubacja
Inkubacja zabiera 14 dni i obie płcie dzielą ten obowiązek. Nie przeszkadzam w wysiadywaniu i tak rejestruje, kiedy jednego ptaka brakuje, czekam aż zaobserwuje, że jeden dorosły, przeważnie samiec, konsumuje mączniaki. Astrydy malowane konsumują tylko mączniaki, jedyny żywy pokarm, który im daje kiedy mają młode w gnieździe.
Młode
Młode zaczynają być słyszane gdy są karmione od około 9 dnia życia. Od kiedy młode mają około 2 tygodnie, wysiadywanie młodych jest zredukowane i oba dorosłe osobniki są widywane w tym samym czasie. Młode wylatują około 21 dnia i spędzają większość czasu na ziemi ptaszarni, przeważnie w otartych piaskowych rejonach na skałach, zbierają się razem dla ciepła i ochrony.
Jedenaście dni od wylotu młode można zauważyć kopiące w brudzie i próbujące się same nakarmić. A Około 13 dni od wylotu młode są widziane na karmniku z dorosłymi, karmiące się nasionami. Jednakże nadal są karmione przez rodziców.
Młode są kompletnie niezależne od 3 tygodnia życia i są całkowicie zabarwione od 3 miesiąca życia. Zostawiłem wszystkie młode z dorosłymi i nie ma żadnych szkodliwych skutków.
Dieta
Suche ziarno
Nasiona są podawane w dwóch karmnikach, które są podzielone na 4 części, co ułatwia podawanie różnych ziaren osobno. Każdy pojemnik zawiera żółte proso, czerwone proso, białe proso i zwykły kanar. Poparte na obserwacji: wydaje się, że astryldy malowane wolą mniejsze ziarna, w szczególności czerwone i żółte proso.
Kiełkujące ziarno (nasiono)
Kiełkujące ziarna są podawane co rano i składają się z powyższych nasion pomieszanych razem i zamoczonych na 12 godzin. Ziano jest wtedy całkowicie wymyte, odcedzone i zostawione na kolejne 12 godzin. Nasiona są wtedy myte i odcedzane jeszcze raz. Jest to powtarzane 12 godzin później, gdzie nasiono zaczęło już kiełkować i jest zostawione w dolnej części lodówki.
Mieszam wystarczająca ilość nasion by wystarczyło na tydzień i sprawdzam czy jest dobrze zrobione czyli wymyte i kiełkujące. Wasze nosy określą czy ziarno zostało wymyte dokładnie. Zauważyłam, że górna część na lodowce jest doskonałym miejscem, żeby trzymać nasiona moczone i kiełkujące. Temperatura generowana przez lodówkę
zapewnia, że nasiona będą kiełkować szybko nawet w zimie. Podaje kiełkujące ziarno w otwartym plastikowym naczyniu i daje dostatecznie by nakarmić ptaki. Przed rozpoczęciem karmienia mieszam to z witaminowym suplementem zwanym Ornithon. Astrydy malowane wydają się zadowolone z kiełkujących nasion, nawet kiedy nie odchowują młodych.
Siewki trawy
Wierzę mocno w znaczenie karmienia wszystkich astryldów siewkami trawy. Pamiętam jako młodszy członek w 1970 roku, prosząc zespół w jednym z towarzyskich spotkań, wtedy odbytym w wiktoriańskiej Kolejowej Ballroom na ulicy Flinders Station, o odpowiedź na pytanie, dlaczego wszystkie moje samice astryldów zjadają jaja ? Pamiętam nieżyjącego już Billa Gordona usuwającego swoje okulary i stwierdzającego surowo, bo one nie dostają wystarczająco siewek traw. Miał on rację i nauczyłem się cennej lekcji. Od następnego dnia kładę duży nacisk na gromadzenie i karmienie jako niezbędny składnik w diecie.
Wszystkie moje astryldy otrzymują siewki trawy codziennie rano i po południu przez cały rok, z wyjątkiem najkrótszych dni w czasie zimowym od maja do lipca. W tym okresie siewki trawy są tylko podawane rano. Podawane są głównie Ehrharta erecta zimą trawa wyklina roczna Poa annua i trawa Ehrharta longiflora. Inne trawy podawane obejmują rodzime gatunki traw takie jak: trawy z gatunku wiechlin Poa tussock, trawy z gatunku izgrzyc Wallaby grass Danthonia, trawy z gatunku ostnic Stipa kangaroo trawy Themeda triandra.
Astrydy malowane, mimo że spożywają ich część tych traw, nie są tak chętne, jak inne Astrydy by lecieć na dół i rozpocząć karmienie jak opuściłem ptaszarnie. Kraśniczek diamentowy Stagonopleura guttata, krasniczek czerwonobrewy Neochmia temporalisred, kraśniczek oliwkowy Neochmia ruficauda i kubanik mniejszy Tiaris canorus wydają się być bardziej uzależnione od świeżej siewki trawy.
W spełnianiu zapotrzebowania na stałą dostawę siewki trawy, zwykle gromadzę dużą torbę na śmieci świeżego materiału siewnego ziarna i przechowuję worek zamknięty w chłodnym miejscu. Daje cały worek w trzy dni, czyli dwa karmienia na dzień na trzy dni dla około 30 astryldów.
Żywy pokarm
Jedyny żywy pokarm jaki podaję to mączniaki. Są one podawane raz na dobę przez cały rok i umieszczone w okrągłych plastikowych doniczkowych naczyniach. Podaje więcej niż zostanie zużyte, i tak mączniaki są zawsze dostępne. Astryd malowany konsumujący mączniaki to pewny znak, że ma młode w gnieździe, bo inaczej moje ptaki ich nie jedzą.
Wapń i żwir
Taca zawierająca cienką powłokę żwiru, połamane kawałki kości sepii i skorupy jaj podgrzane w mikrofalówce jest umieszczona na podłodze ptaszarni i bardzo często używana przez astryldy malowane. Ponadto istnieje miejsce na podłodze w ptaszarni zawierające piasek z plaży. Jest to również często odwiedzane miejsce przez astrydy malowane.
Węgiel jest dostępny w całej ptaszarni poprzez pnie spalonych drzew, gałęzie i kłody. Małe kawałki węgla występują również w całej ptaszarni na podłodze. Astrydy malowane są często obserwowane zbierające węgiel i zabierające go do gniazd. W oczach dorosłego mężczyzny astrydy malowane siedzące na częściowo spalonym pniu zapiera oddech w piersiach.
Istotny składnik – Powodzenie
Od czasu do czasu hodowcy są błogosławieni i mają niezwykłą parę ptaków, które wydają się stworzone do hodowli. Technika zarządzania i mieszkaniowa z pewnością odgrywa ważną rolę, ale szczęście jest kolejnym ważnym składnikiem sukcesu. Ptaszarnia została zaprojektowana przede wszystkim dla kolonii kraśniczka diementowego Stagonopleura guttata, których jest 9 osobników. Pomimo wielu gniazd i wielu umizgów, nie doprowadziło to do rozmnażania. Po zaobrączkowaniu każdego ptaka innym kolorem obrączek i obserwowaniu zachowania i osobowości ptaków stwierdziłem, że 8 z 9 osobników to samice! To jest wtedy, gdy trochę szczęścia, jest naprawdę potrzebne.
Zatrzymanie niektórych osobników z potomstwa
Gdy staje w obliczu płodnej pary niebezpieczeństwem staje się samozadowolenie i sprzedaż całego potomstwa, aż jeden z dorosłych ptaków ostatecznie umiera. Wymieniam ptaki z innym hodowcą w celu uzyskania dwóch niepowiązanych kogutów i dążę do dania mieszkania 3 parom hodowlanym w sytuacji kolonii i badam dynamikę kilku hodowlanych par.
Podsumowanie
Astryd malowany jest atrakcyjnym i interesującym obiektem w ptaszarni. Są wolne w hodowli, posiadają dymorfizm płciowy, pokazują wiele charakterów i są niesamowicie oswojone. Nie wahałbym się zalecić je ludziom z doświadczeniem jak i nowym hodowcom.
Pamiętam jak bojaźliwa była ta para, kiedy po raz pierwszy wpuściłem je do ptaszarni. Faktycznie były tak nieśmiałe, że pozostawały na dole ptaszarni, poruszały się tylko w obszarze jednego metra kwadratowego w pierwszym dniu. Byłem zaniepokojony, że rozsypywałem nasiona na długości całej podłogi, by były w stanie je znaleźć. 11 dni później osiedliły się tak dobrze, że zaczęły budować swoje pierwsze gniazdo. Teraz jakieś 6 miesięcy później mają opierzone młode co 7 tygodni i znowu wysiadują – co za płodna para!
Autor: David Pace, Anglesea
Artykuł przetłumaczony za zgodą autora uzyskaną poprzez miesięcznik „Aviculture Society of Australia” Wszelkie prawa zastrzeżone
Tłumaczenie tekstu: Justyna Drzęźla
