► Kiedy naukowcy z Uniwersytetu na Florydzie przystępowali do badań nad wpływem rtęci na ibisy białe (Eudocimus albus), mieli podejrzenie, że pierwiastek może być odpowiedzialny za obniżenie rozrodczości tych ptaków. Wyniki opublikowane w „Proceedings of the Royal Society B” pokazują, że podejrzenia były w pełni uzasadnione.
Studia nad ibisami białymi żyjącymi na Florydzie prowadził zespół pod kierownictwem Petera Fredericka. Impulsem do badań była wysoka zawartość rtęci stwierdzana u wielu organizmów zamieszkujących sławne mokradła Everglades od przełomu lat 80. i 90. XX . Co ciekawe – kiedy pod koniec ostatniej dekady poprzedniego wieku zawartość „żywego srebra” w środowisku spadła (m.in. wskutek wprowadzenia bardziej restrykcyjnej polityki gospodarki odpadami zawierającymi ten pierwiastek), odnotowano gwałtowny wzrost produktywności u ibisów białych.
Rtęć zmniejsza do seksu chęć
Naukowcom udało się schwytać 160 ibisów, które zostały następnie podzielone na 4 grupy (w każdej liczba samic była równa liczbie samców). Każda z nich otrzymywała inną dawkę rtęci w pokarmie – jedna, jako kontrolna, nie dostawała jej w ogóle. Szczególną uwagę przywiązano do tego, aby ptaki z grupy otrzymujące największe stężenie nie przyjmowały większych ilości niż te, na które byłyby narażone w stanie wolnym. Okazało się, że właśnie w tym stadzie 55% samców zakładało gniazda razem z innymi samcami – jak podkreślają badacze, mimo spędzenia w terenie wielu godzin na obserwacji zachowań godowych tych ptaków, nigdy wcześniej nie widzieli samców zalecających się do osobników tej samej płci. Co więcej, we wszystkich trzech stadach poddanych warunkom eksperymentalnym znacząco spadała częstotliwość tokowania przed samicami. Ostatecznie produkcja piskląt u samic z grupy o najwyższej dawce była o 35% niższa niż u ptaków z grupy kontrolnej. Po zakończeniu badań, trwających trzy sezony, ibisy wypuszczono na wolność (po zastosowaniu wobec nich specjalnej diety oczyszczającej organizm).
Amerykańscy ornitolodzy podejrzewają, że nagromadzenie rtęci w organizmie powoduje obniżenie poziomu testosteronu we krwi i z tego wynika zmiana zachowań seksualnych u badanych samców.
Pełne dane bibliograficzne:
Frederick P, Jayasena N. 2010. Altered pairing behaviour and reproductive success in white ibises exposed to environmentally relevant concentrations of methylmercury. Proc. R. Soc. B.
Tekst: Antoni Marczewski
Źródło: https://www.physorg.com
Za zgodą autora z serwisuhttps://www.birdwatching.pl/
